Κοιμισμένη Ομορφιά

Αφιερωμένο στην Πόλη των πόλεων το παρακάτω ποίημα μου:


Κοιμισμένη Ομορφιά 

 Πόλη μυριάκριβη αγαπημένη,
 Κορώνα στου Βοσπόρου τα νερά,
 η κάθε ώρα σου μαρμαρωμένη…
 Κοιμισμένη Ομορφιά!!
 
 Από σελήνη κι ήλιο νανουρισμένη…
 Ονειρεύεσαι να χαρείς σαν Καλλιπάτειρα..
 Στα μάτια σου αστέρια τρεμοφέγγουν άπειρα…
 Βασιλοπούλα του Παραμυθιού Μαγεμένη!
 
 Η θλίψη από πάθη περασμένα
 στοιχειώνει τείχη απάτητα, κρυμμένα..
 Σαγήνη τυλίγει την Πόλη των Κωνσταντίνων
 απ το παλιό, απόκοσμο τραγούδι των Σειρήνων!!
 
 Φθάνω στου Κεράτιου την αλυσίδα…
 Φοράω πράσινα γυαλιά,
 να κρατήσω την ελπίδα,
 μη μου ξεριζώσουν την καρδιά!!
 

 Λίτσα - Σπύρος