Λίτσα Καποπούλου
Πνοή
Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου…
Μυθιστόρημα
O Δήμος και η Κλαίρη, αδέλφια, καταξιωμένοι επαγγελματικά και κοινωνικά, βιώνουν την ολική ανατροπή, όταν ανακαλύπτουν ακολουθία οικογενειακών μυστικών! Μέσα τους θεριεύει ζωογόνα πνοή και τους παρασύρει…
Η καρδιά του πεπρωμένου χτυπά στον μυστικισμό της Ανατολής. Ανώτερη Δύναμη τους καθοδηγεί. Πολύτιμοι συμπαραστάτες στη μεταφυσική τους αναζήτηση ο Ουμούτ, ο Κενάι και η Γκιουλσούν.
Καταλήγουν στο ερειπωμένο καστρομονάστηρο της Αγίας Φωτεινής στη Μικρά Ασία. Εκεί, όπου οι ίντριγκες παρουσίασαν ως ατύχημα τη δολοφονία του μοναχού Ρωμανού, που υπήρξε στρατηγός επί Ιουστινιανού με τ’ όνομα Θεοδόσιος. Εκεί, όπου αιώνες μετά έχασε την ζωή της μια νέα γυναίκα, η Φυντάν, υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες. Τι τους συνδέει όλους;
Το παρελθόν συγκρούεται με το παρόν και προδιαγράφει το μέλλον. Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Τα ονόματα, οι τοποθεσίες, τα όνειρα και τα αισθήματα των εμπλεκομένων. Τίποτε δεν τελειώνει. Κάτι νέο αρχίζει… Όπως ο κύκλος της ζωής, χωρίς αρχή και τέλος. Η πνοή διαχέεται… συνεχίζει να επιλέγει… να ζει…
H συγγραφή της
Η ύφανση της μυθιστορηματικής πλοκής του έργου στοχεύει να ξεδιπλώσει πτυχές της ανθρώπινης υπόστασης δίπλα από το ποτάμι της Ιστορίας, που ρέει ανάμεσα σε δύο όχθες: τη γνωστή και την αθέατη. Φιλοδοξεί να τονίσει την κρυφή πλευρά προσώπων και συμβάντων, την σύνδεση και την παράδοξη επανάληψη στον χωροχρόνο.
Γεγονότα απλά, αλλά και σημαντικά. Αποφάσεις με τη σφραγίδα των ισχυρών.
Η ζωή ανθρώπων, εθνών και γενεών επηρεάζεται, ανατρέπεται, χωρίς να τους επιτραπεί να εκφράσουν σχετικά τη θέλησή τους. Απάντηση στο “γιατί” δεν δόθηκε. Ίσως δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά. Γίνονται θεατές και ταυτόχρονα πρωταγωνιστές ενός έργου με ασύλληπτο σενάριο και άγνωστο τέλος. Κάποιοι αλλάζουν τόπο, τρόπο ζωής.
Με πόνο και αγώνα αναίτια και αναιτιολόγητα δημιουργούν τις βάσεις για νέο ξεκίνημα. Παλεύουν και ονειρεύονται.
Όμως κουβαλούν μέσα τους κάτι από την ζωογόνα πνοή των προγόνων τους, την αύρα της αδάμαστης θέλησής τους, την πίστη στις διαχρονικές Αξίες.
Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου,… όλα είναι δυνατά,… ο μεταφυσικός μηχανισμός ενεργοποιείται,… βιώματα και μνήμες ξυπνούν, συνδέονται τα ασύνδετα. Το παρόν αλυσοδένεται με το παρελθόν και ενώνεται με το μέλλον.
Οι ήρωες δρουν, ψάχνουν, ανακαλύπτουν. Τον απώτερο εαυτό τους, τις ρίζες τους. Βρίσκουν απαντήσεις στις απορίες τους. Το υπερφυσικό φαντάζει δυνατό. Και μέσα στον κύκλο της ζωής η ελπίδα ανίκητη δείχνει ζωηρά πως δεν υπάρχει αρχή και τέλος.
Το μυθιστόρημα ‘Πνοή – Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου…’ απευθύνεται σε αναγνώστες με πολυδιάστατα ενδιαφέροντα.
Τα τιμώμενα πρόσωπα στην αφιέρωση
Τα πρόσωπα, στα οποία αφιερώνεται αυτό το έργο δεν υπάρχουν στον υλικό φαινομενικό κόσμο. Βρίσκονται στον αληθινό κόσμο του πνεύματός μας και στη μνήμη της ψυχής μας. Πρόκειται για τον Γρηγόρη Δ. Καπόπουλο, πατέρα μας, τον Δημήτρη Γρ. Καπόπουλο, παππού μας, τον Νίκο Θ. Γαζούλη, δάσκαλο και θείο μας.
Ο μπαμπάς, με το παράδειγμά του μεταλαμπάδευσε τα ιδανικά και τις αξίες του στην παιδική ψυχή.
Ο παππούς, με την σοφία της γενιάς του μύησε με τις μαγικές διηγήσεις του στα παραμύθια και την ιστορία.
Ο δάσκαλος και θείος, που ήταν και λόγιος, με τη διπλή του ιδιότητα καλλιέργησε στο μυαλό την αγάπη για την γνώση και δίδαξε τον δικό του τρόπο σκέψης.
Και οι τρεις ρυθμιστικοί παράγοντες στην διάπλαση του χαρακτήρα και στη σηματοδότηση της πορείας μου. Ο καθένας με την προσωπική του σφραγίδα επιρροής.
Η ‘Πνοή . Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου…’ διαπνέεται από τις αρχές τους, τα ακούσματα και τα διδάγματά τους, που διέσωσαν, υπερασπίστηκαν και μετέδωσαν.
Είναι, λοιπόν, δίκαιο ν’ αφιερωθεί σ’ αυτές τις αγαπημένες μορφές με τιμή, ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης στην προσωπικότητα και την προσφορά τους.